spokojne życie

См. также в других словарях:

• pasterski — pasterskiscy 1. «dotyczący pasterza, pastucha» Chata, koliba pasterska. Szałas pasterski. Życie pasterskie. ∆ Pies pasterski «pies mogący należeć do różnych ras (np. rasy szwajcarskiej, pirenejskiej, owczarek podhalański) używany do pędzenia,… …   Słownik języka polskiego

• cisza — ż II, DCMs. ciszy, blm 1. «brak wszelkich dźwięków, odgłosów, hałasów; cichość, milczenie» Uroczysta, niczym nie zmącona, głucha, grobowa, śmiertelna cisza. Cisza, aż w uszach dzwoni. Mącić, zakłócać ciszę. Cisza panuje, zapada. Cisza zalega coś …   Słownik języka polskiego

• przeszły — przeszłyszli 1. «taki, który przeszedł, minął, upłynął, skończył się; dawny, miniony» Przeszłe pokolenie. Przeszłe spokojne życie. ∆ jęz. Czas przeszły «forma czasownika wyrażająca uprzedniość czynności w stosunku do chwili mówienia o tej… …   Słownik języka polskiego

• ustatkować się — dk IV, ustatkować siękuję się, ustatkować siękujesz się, ustatkować siękuj się, ustatkować sięował się «zacząć stateczne, spokojne życie, stać się zrównoważonym, poważniejszym» Na starość się ustatkował …   Słownik języka polskiego

• cisza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak jakichkolwiek odgłosów, dźwięków, hałasów, rozmów; cichość; milczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Absolutna, głęboka, głucha, grobowa cisza.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utemperować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podporządkować się dyscyplinie; rozpocząć spokojne życie; uspokoić się, ustatkować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utemperował się po wypadku brata. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sielanka — ż III, CMs. sielankance 1. blm «niczym nie zmącone, pogodne, spokojne, beztroskie życie; otoczenie pozwalające na takie życie; niczym nie zmącona, szczęśliwa miłość» Sielanka małżeńska, rodzinna, narzeczeńska. Życie tutaj to sielanka. 2. lm D.… …   Słownik języka polskiego

• Кралль, Ханна — Ханна Кралль, 2007 Ханна Краль (польск. Hanna Krall, 20 мая …   Википедия

• idylla — ż I, DCMs. idyllalli 1. blm «niczym nie zmącone, pogodne, spokojne, beztroskie życie; szczęśliwa, bezkonfliktowa miłość» Idylla narzeczeńska, małżeńska, rodzinna. Przeżywać idyllę. Rozpocząć, przerwać, zniszczyć idyllę. Skończyć z idyllą. 2. lm D …   Słownik języka polskiego

• stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

• idylla — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spokojne, harmonijne, bezkonfliktowe, pozbawione trosk życie lub odznaczająca się takimi cechami miłość; sielanka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rodzinna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień